Różnice w relacjach szkoleniowo – rozwojowych
W związku z tym, że wśród potencjalnych Klientów branży szkoleniowo – rozwojowej istnieje wiele kontrowersji i nieporozumień dotyczących zakresu poszczególnych ofert, poniżej znajdą Państwo skrótową i uproszczoną wersję opisu zakresów ich działania, co może ułatwić właściwy wybór.
1.Trener/ Nauczyciel vs Trainee/ Słuchacz/ Uczeń
Relacja Trener versus Trainee/ Słuchacz/ Uczeń opiera się na przekazywaniu istniejących wzorców. Trener posiada wiedzę, ekspertyzę i/ lub doświadczenie głębsze i szersze w danej dziedzinie niż Słuchacz/ Uczeń. Relacja jest w dużym stopniu pionowa/ hierarchiczna. Trener stosując zasady metodyki oraz zdefiniowaną i opisaną wiedzę określa cele kursu i sposoby ich osiągnięcia, tworzy program szkolenia przed jego rozpoczęciem i odpowiada za jego realizację.
Swoboda Ucznia/ Słuchacza jest ograniczona praktycznie do zastosowania własnych metod przyswajania zaleconego przez Trenera programu. Czas trwania ograniczony jest do czasu szkolenia.
2. Doradca vs Klient
Relacja Doradca versus Klient opiera się na przekazywaniu gotowych wzorców, ale też swobodzie wyboru działania Klienta.
Doradca posiada wiedzę i doświadczenie szersze niż Klient, zarówno dotyczące celów do osiągnięcia, jak i gotowych sposobów ich osiągania. Natomiast Klient ma całkowitą swobodę wyboru tych opcji, które mu najbardziej odpowiadają. Czas trwania ograniczony jest do zdiagnozowania problemu i zaprezentowania opcji rozwiązań.
3. Mentor vs Mentee
Relacja Mentor versus Mentee może, ale nie musi być dyrektywna oraz opierać się na gotowych wzorcach i algorytmach. Mentor posiada wiedzę i doświadczenie w danej dziedzinie szersze i głębsze niż Mentee i w tym sensie może przypominać relację Nauczyciel vs Uczeń. W rzeczywistości jest to relacja Mistrz – Uczeń. Mentor przekazuje wiedzę, ekspertyzę, dzieli się doświadczeniem i postawą. Dodatkowo rozpościera nad Mentee opiekuńcze skrzydła jako bardziej doświadczony człowiek. poprzez „podpowiedzi” merytoryczne, ułatwianie networkingu, etc. Rola Mentee w głównym założeniu, polega na korzystaniu ze zdobytej ekspertyzy i przyswajaniu postawy Mistrza. Czas trwania jest dowolny, może rozciągać się na lata.
4. Mówca motywacyjny vs Słuchacz
Relacja Mówcy motywacyjnego ze Słuchaczem jest w zasadzie jednostronna. Optymalnie Mówca to ktoś, kto posiada charyzmę wynikającą z osobistego sukcesu i podczas prezentacji dla zainteresowanych dzieli się strategiami, technikami, pomysłami, które ułatwiły/ umożliwiły mu „wejście na szczyt”. Stosuje techniki motywacyjne skuteczne m.in. dlatego, że podparte przykładami własnych osiągnięć. „Skoro mnie się udało, to i ty możesz spróbować”. Czas trwania to czas słuchania mowy motywacyjnej.
5. Coach vs Coachee/ Klient
Relacja Coach versus Coachee opiera się na swobodzie wyboru zarówno zastosowanej metodologii, jak sposobów dochodzenia do odkryć i rozwiązań. Profesjonalny Coach jest osobą o szerokim wykształceniu i doświadczeniu. Słowem kluczem w procesie coachingowym jest „zmiana”. Klient dobrowolnie lub poprzez zdarzenia losowe stoi w obliczu „nowego”, sam określa cel i efekt, który chce osiągnąć. Jeśli są trudne do sprecyzowania, Coach posiada szerokie spektrum sposobów, by mu w tym pomóc. Proponuje najbardziej efektywne techniki, aby cel osiągnąć, ale decyzje podejmuje Coachee. Jest to relacja pozioma, partnerska. Prawa obydwu stron są równe.
Coach i Coachee pracują z celem umieszczonym w przyszłości, wychodząc z „ tu i teraz”.
Jeżeli Klient oczekuje pracy z przeszłością, w której być może kryje się powód problemów, które chce rozwiązać, profesjonalny coach zaproponuje skontaktowanie się ze innym specjalistą, np. psychoterapeutą czy doradcą zawodowym. Czas trwania jest określony i zwykle ogranicza się do 6-12 sesji.
6. Psycholog/ Terapeuta vs Klient/ Pacjent
Relacja Terapeuta/ Psychoterapeuta versus Klient/ Pacjent jest oparta na wzorcach postępowania. Terapeuta stawia diagnozę problemu natury psychologicznej i decyduje o przebiegu procesu i zastosowanej terapii. Od Klienta/ Pacjenta oczekuje się zastosowania do zaleceń. Terapeuta w oparciu o wiedzę psychologiczną bada problem, z którym nie może sobie samodzielnie poradzić Klient/ Pacjent. Często oznacza to badanie przyczyn, które wywodzą się z przeszłości Klienta/ Pacjenta. Nie ma ustalonych ram czasowych, w których terapia ma się zakończyć.
0 komentarzy